...یادداشــــــــــــــــــــــت های من

بیاییم کودکانه زندگی کنیم وهمه چیز را دست یافتنی پنداریم

بیاییم بزرگ بشیم وبا این بزرگ شدن محبت هاومهربانی های خودرانیزبزرگترکنیم.

بیاییم جاذبه ودافعه خودرابشناسیم وبدانیم کی جاذبه وکی دافعه داشته باشیم.

بیاییم کودک درون خودرازنده نگهداریم تاهمیشه پاک و ساده وبی بهانه همدیگر رادوست داشته باشیم و قدریکدیگررابهتربدانیم.

بیاییم ساده قهرکنیم وساده آشتی کنیم،عشق ودوستیها راسرسری نگیریم.

بیاییم پاروی قلبی نگذاریم.

بیاییم به اطراف وآدمهای کنارخودتوجه داشته باشیم وبه احساساتشان بااحترام نظری کنیم.

بیاییم درغم وشادی انهاشریک باشیم،بیاییم صمیمانه به روی هم لبخندبزنیم وبرای دل شکسته ای مرحم باشیم.

پس! بیاییم بی تفاوت ازکناریکدیگرنگذریم وبدانیم که بزرگ شدن به معنی

قدکشیدن نیست ! بلکه بایدعقل کودکانه خودرابزرگ کرد.